Jednym z podstawowych celów, jakie stawiają sobie wszystkie towarzystwa stomijne, jest tworzenie możliwości spotykania się ludzi, którzy znaleźli się w podobnej sytuacji życiowej, których „łączy” posiadanie stomii. Temu celowi służy, obok spotkań grupowych, ruch ochotników, wolontariuszy. Wolontariusze udzielają takiego wsparcia, którego nie mogą udzielić profesjonaliści - chyba, że sami mają stomię. Towarzystwa stomijne organizują pomoc ochotników po to, żeby wykorzystać niezwykły potencjał osób, ich prywatną, osobistą wiedzę i doświadczenie w adaptacji do stomii, a nie po to, by zastępować czy wyręczać profesjonalistów, albo organizować konkurencyjny w stosunku do służby zdrowia serwis. Idea wolontariatu to dzielenie się własnym doświadczeniem i udzielanie wsparcia psychicznego. Wolontariusz nie jest więc doradcą. Pomoc przychodzi przez dobry osobisty przykład, empatię oraz dzięki temu, że osoba, do której przychodzi wolontariusz może się z nim utożsamiać poprzez podobieństwa drogi życiowej. Wolontariusz pomaga osobie ze stomią i jej rodzinie w emocjonalnej adaptacji do stomii. Pomaga on osobie ze stomią w odbudowaniu zaufania do siebie.

Wolontariusz jest uosobieniem nadziei, jest człowiekiem szczęśliwie żyjącym ze stomią.

Wolontariuszami mogą być wyłącznie osoby ze stomią. We wszystkich towarzystwach jest to wymóg absolutny. Wolontariusze odbywają specjalne przygotowanie przed rozpoczęciem swojej służby, a potem uczestniczą w zajęciach pomagających w rozwiązywaniu problemów, jakie przed nimi stają. POL-ILKO rozpoczęło tworzenie wolontariatu w roku 1997 od przeszkolenia regionalnych koordynatorów wolontariuszy. Zostały nimi osoby ze stomią, o dużym doświadczeniu w pracy w Towarzystwie, charakteryzujące się łatwością nawiązywania kontaktów z ludźmi.

Koordynator powinien być co najmniej trzy lata po operacji, dobrze znany w środowisku, bez większych problemów zdrowotnych, realistyczny optymista, praktyczny, pogodny, niekonfliktowy, dyskretny i taktowny. Koordynatorzy tworzą i nadzorują działanie wolontariatu na swoim terenie. Wolontariuszem może zostać osoba ze stomią, co najmniej rok po operacji, która rozwiązuje swoje problemy życia ze stomią oraz jest zdolna dzielić się doświadczeniem z innymi ludźmi. Kandydatów na wolontariuszy powinny wskazywać pielęgniarki stomijne, lekarze poradni stomijnych, członkowie Oddziałów Regionalnych Towarzystwa. Każdy kandydat powinien przejść rozmowę kwalifikacyjną przeprowadzoną przez koordynatora wolontariuszy w danym regionie i przez pracownika służby zdrowia (pielęgniarka, psycholog, lekarz). Kandydaci na wolontariuszy przechodzą przeszkolenie zakończone certyfikatem i winni mieć świadomość, że bycie wolontariuszem nie jest wyróżnieniem czy nagrodą, ale powołaniem do obowiązków. POL-ILKO organizuje spotkania i szkolenia dla wolontariuszy, stwarzając możliwość bezpłatnego korzystania z pomocy profesjonalistów - pielęgniarek, lekarzy, psychologów.